Rys Historyczny
W 1865 r. rosyjski uczony N. N. Bakietow w swojej pracy „Badanie zjawisk wypierania jednych pierwiastków przez inne” przekształcił zasadę otrzymywania trudno redukowalnych metali i ich tlenków w teorię naukową tworząc podstawy aluminotermii. Ustalił on, że aluminium łącząc się z tlenem obdarzone jest bardzo dużą aktywnością i w określonych warunkach łatwo redukuje z tlenków inne metale
W 1895 r. niemiecki chemik Goldschmit wynalazł metodę łączenia szyn w której wykorzystano reakcję termitową.
Pierwsze spawanie szyn przeprowadzone zostało w 1899 r. niedaleko miasta Essen (Niemcy) na torach linii tramwajowej, a więc takich, w których nie było wielkich problemów ze statecznością toru i przy niewielkich naciskach osiowych.
W 1904 r. przeprowadzono pierwsze doświadczalne spawanie szyn kolejowych na Węgierskich Kolejach Państwowych, zaś w 1910 r. na Niemieckich Kolejach Regionalnych.
Rys. Jedna z pierwszych spoin termitowych
Po tym jak niemiecki szef handlowy firmy zajmującej się produkcją materiałów i opracowywaniem technologii termitowego spawania szyn – John Wattman ogłosił swoje teoretyczne obliczenia, zostały w 1928 r. wykonane w torach Deutche Reichsbahn pierwsze odcinki szyn o długości 30 m metodą spawania termitowego.
W latach 30-tych metoda spawania termitowego błyskawicznie rozszerzyła się na obszar spawania szyn kolejowych, powodując powstanie tzw. teorii toru bezstykowego.
Założenia dla toru bezstykowego umożliwiły wykonanie w 1932 r. odcinków szyn o długości 1 km. Gdy teoria Wattmanna została w praktyce potwierdzona, rozpoczęto produkcję szyn 30 metrowych, jak również opracowano metodę doczołowego zgrzewania oporowego.
Na ziemiach Polskich pierwsze spawanie szyn zastsowano w latach 30-tych XX wiek.
Opracowano na podstawie referatu:
A. Kądziołka – „Termitowe spawanie – rys historyczny, zmiany, postęp”